Tuesday, December 22, 2009

Monday, June 1, 2009

Marcos


Ο Μάρκος είναι από τα αντικείμενα με τη σημαντικότερη ιστορία μες στο σπίτι. Αγοράστηκε στη Σαντορίνη, την τελευταία μέρα των διακοπών σε έναν τρελό μαραθώνιο shopping. Ένα λούτρινο γαιδουράκι, τι πιο cliché για τη Σαντορίνη, θα έλεγε κανείς. Δεν το αγόρασα γι' αυτό όμως. Στην αρχή, με τράβηξαν τα μεγάλα, γαιδουρίσια του μάτια. Κοιτώντας τον καλά - καλά, ανακάλυψα και το όνομα στην ετικέτα (πιθανότατα του κατασκευαστή, όχι του γαιδαρου) και κατέληξα στο ότι αυτός ο γάιδαρος, ο Μάρκος, προοριζόταν σε μένα και μόνο. Μεταξύ των αντικειμένων, ο Μάρκος έχει ιδιαίτερη θέση, γιατί μέσα στο μαραθώνιο της προτίμησης μου, αυτός έχει μια απ' τις πρώτες θέσεις. Κατοικεί στο περβάζι του παραθύρου, μαζί με την πλαστική κούκλα και το τασάκι και με κοιτάζει με τα γαιδουρίσια του μάτια γεμάτα αγάπη. Τα υπόλοιπα αντικείμενα, παρότι σπάνια συσφίγγουν τις σχέσεις τους μαζί του, τον αγαπούν και τον σέβονται.

Monday, May 25, 2009

Το Perrier


Παρότι ποτέ το τενεκεδάκι δεν είναι το ίδιο, υπάρχει πάντα κάποιος αντιπρόσωπος του είδους πάνω στο τραπέζι μου. Το perrier δεν είναι μόνιμος κάτοικος του σπιτιού, γι΄αυτό και τα υπόλοιπα αντικείμενα, απαλλαγμένα απ' τις αντιζηλίες το βλέπουν πάντα σα φίλο και του παρέχουν ιδιαίτερη φροντίδα, μέχρι κι αυτό να μπει στον κουβά της ανακύκλωσης και να αποχωρήσει απ' το σπίτι. Το perrier είναι αυτό που τα υπόλοιπα αντικείμενα κρυφά ονειρεύονται, μα δεν τολμουν να γίνουν. Φτάνει στο σπίτι χαρωπο και γεμάτο, αδειάζει τη βαλίτσα του, κάνει μια γρήγορη γνωριμία των αντικειμένων του σπιτιού, τους λέει τις συναρπαστικές ιστορίες του έξω κόσμου και μετά φεύγει άδειο αλλά πάντα χαρούμενο. Τα υπόλοιπα αντικείμενα ελπίζουν να ανακυκλωθεί, κι έτσι κάποια στιγμη να ξαναπεράσει απ' αυτό το σπίτι.

Το τασάκι


Το τασάκι αυτού του σπιτιού είναι αντικείμενο- σήμα κατατεθέν. Έχει περάσει από πολλά χέρια, από μέσα του έχουν περάσει τα τσιγάρα όλου του κόσμου (ιστορική στιγμή 10 άτομα στο πάτωμα να παίζουν πόκερ και το τασάκι στη θέση του dealer γιατί όλοι κάπνιζαν) αλλά παρ' όλ' αυτά συνήθως κυκλοφορεί καθαρό και γυαλιστερό. Βασική του κατοικία είναι το περβάζι του μικρου παραθύρου, αλλά είναι ταξιδιάρα ψυχή και κατά καιρους βρίσκεται σε διάφορες γωνιές του σπιτιού : στο γραφείο, στην κουζίνα, στο μικρό τραπεζάκι και πάνω απ' όλα στο πάτωμα, το οποίο και προτιμάει. Γιατί, παρ'ότι έχει μόνιμη θέση στα ψηλά, του αρέσει να συναναστρέφεται με όλα τα αντικείμενα, τα μεγάλα, αλλά και τα ταπεινά.

Thursday, May 7, 2009

Ο Ναργιλές


Ο Ναργιλές είναι ο βασιλιάς του δωματίου. Θρονιασμένος στο κοντό τραπεζάκι επιβλέπει τους πάντες και τα πάντα. Είναι λίγο σνομπ και μιλάει μόνο στα υπόλοιπα αντικείμενα του κοντού τραπεζιού. Τα περισσότερα αντικείμενα τον ζηλεύουν για την αδυναμία που του δείχνουν οι άνθρωποι. Ίσως γι΄αυτο το μπουκάλι του έχει σπάσει 2 φορές μέχρι τώρα

Wednesday, April 8, 2009

The paper doll


Το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να μάθει κανείς για τη χάρτινη κούκλα είναι πως είναι κουτσή : στέκεται σ' ένα πόδι και πέφτει σε κάθε ευκαιρία. Τα βράδια καταριέται το δημιουργό της που την έκανε ημι- ανάπηρη κι επιπλέον με περιφέρεια. Αλλά κατά τ' άλλα η χάρτινη κούκλα είναι εύθυμό άτομο. Εκτός από την πλαστική ανορεξική κούκλα του παραθύρου, τα πάει καλά με όλα τα αντικείμενα του δωματίου. Μεγάλη της αγάπη, το πάτωμα, στου οποίου την αγκαλιά βρίσκεται κάθε τρεις και λίγο. Σήμα κατατεθέν της η κόκκινη κορδέλα που είναι δεμένη στη μέση της. Τώρα έχει βάλει στο μάτι και την κορδέλα της πόρτας, αλλά αυτή η τελευταία την αγνοεί επιδεικτικά. Γιατί άλλωστε ν' αρχίσουν έναν έρωτα, με τόση απόσταση που τις χωρίζει;

Tuesday, March 31, 2009

Eisagwgh


Υπάρχουν πράγματα που δε θα περίμενες ποτέ... Ήξερες αλήθεια ότι όταν κοιμάσαι, τα αντικείμενά σου ξυπνούν και ζουν τη δική τους ζωή; Η πρώτη μου επαφή με αυτή τη συγκλονιστική αλήθεια ήταν στο δημοτικό, όταν είχα αυπνίες και ,άξαφνα, έβλεπα τον καλόγερο να φοράει το κρεμασμένο πάνω του καπέλο και να περπατάει στο διάδρομο. Είτε κρυβόμουν κάτω απ' τα σκεπάσματα, είτε (όπως θαρραλέα έκανα μια μέρα) σηκωνόμουν και πήγαινα κοντά του, το αποτέλεσμα ήταν ένα και το αυτό : Ο καλόγερος ήταν πάντα στη θέση του. Τώρα θα μου πείτε, γιατί δεν έφτασα στο λογικό συμπέρασμα ότι ο καλόγερος δεν κουνήθηκε ποτέ και όλη αυτή η ιστορία είναι αποκύημα του μυαλού μου. Χα! Ανόητοι άνθρωποι, τα αντικείμενα γελούν μαζί σας. Γιατί δεν μπορείτε να βάλετε το μυαλό σας να δουλέψει πέρα των πλαισίων της λογικής. Κι έτσι αυτά κυκλοφορούν ανενόχλητα, την ώρα που εσείς κοιμάστε... ή σχεδόν. Γιατί εγώ κοιμάμαι με το ένα μάτι ανοιχτό και θα σας διηγηθώ μια- μια τις κρυφές τους ιστορίες.